Bugünden. Dün'e
Dündü. Konuşmuştuk. Sessiz gibiydi. Bugün gibi daha uyumadığımdandır. İki olgun insan gibi. Biziz onlar. O ve ben. Sonuç yok, herşey aynı. Birşey var, var gibi ya da varmış gibi. Bakalım var mı? -Yarın olur belki. Bir ikilem ve iki kişi... Karşılıksızlık yine, her zaman olduğu gibi. Bu gibiler öldürecek beni. Ya sonrası, nerden bileyim... Herşeyi söylemenin verdiği rahatlık. Sahte bir keyif işte. Kalpazanlık gibi.. Ne oldu, nasıl oldu hala bilmiyorum. Unuttum mu? -Yok hala aklımda. Unutmalı mıyım? - Bilmiyorum, kalsın şimdi... Oyun oynayacağız. Biz arkadaşız. Bence iyi arkadaş olur benden. İyi söz dinlerim... Dinledim sanki. Sözlere uyma zorunluğu hissetmem.. Söz vermediysem. Zorunda değilim ki... Bu benim, sen sensin. Ama sen sensizliği bilemezsin, çünkü sen hep senlesin. Aaa, hoş oldu gibi. Yine gibi. Hoş olmadı o zaman. Neyse geç bunları. Bişi olursa söylerim ben sana. Hadiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii.
HOŞÇAKAL 18.10.2007
Yorumlar