Bünye


Bünye


İşte zaman ne çabuk akıp geçiyor. Nerden akıyor, geçiyor, anlamıyorum...

20 yılı devirmiş bu bünye. Gittikçe hayata, kendine daha da duyarsız olmuş.

Unutmuş, unutulmuş, hiç olmuş, kederlenmiş, neşhelenmiş, avunmuş, vurmuş, biri atmış öteki tutmuş, hapı yutmuş, -muş -miş ....

Özlemiş yahu bu bünye, daha o anlar yaşanırken özlemiş hem de. Dolu dolu seyrederken ya da öyle düşünürken...

Bünye hep kendini kandırmış, kandırılmış kimi zaman, avutmuş boşa, hep boşa...

Hergün daha umarsız bu bünye. Tek başına ölüp gidecek işte... Geriye kemik yığını kalacak ah ne mesudum...


Bünyemle başbaşayım.


Not: Yazan; RUH

Yorumlar