salvador dalihis yitimi
"hiçbir şey hissetmiyorum son günlerde. içimde hiçbir duygu kırıntısı kalmadı sanırım. insanlara karşı sevgi hissetmekte zorlanıyorum, geçen gün arabayla giderken kadının birini ezdiğimi geçirdim aklımdan, eskiden olsa içim cız ederdi. hiçbir şey hissetmedim. o kadın ölse en az onun kadar soğuk olurdu vücudum. kimseyi özlemiyorum. kimseyle konuşmak istemiyorum, bazen insanlara karşı ayıp ettiğimi fark ediyorum; içimden özür dilemek gelmiyor, beceremiyorum. içim çekiliyor, bir yapaylığa doğru savruluyorum. kimseden yardım beklemiyorum, kimseye de yardım etmek istemiyorum. önceden aşık olduğum bir kız vardı, şimdi onu düşününce hiçbir şey hissetmiyorum. kalbim çarpmıyor, mutluluk hayallerim yok. yalnızlıktan deliliğe doğru gidiyorum. sanırım intihar edeceğim..." --edipcan sever, antigone otel, kirli eylül 2010
aynen böyleyim bende. eskiden bir kız vardı benim için de yıllarca düşündüğüm, gözümü kör eden. yastığa başımı koyarken gözlerimi dolduran. nerede o hissiyat. ve bilmediğim bir şey de şu ki; eskisi gibi olsun istiyor muyum bilmiyorum durumum. memnunum sanırım. var olan ile idare etmek, olmayanı düşünmemek. böyleyim bende işte. özür dilemek bile gelmiyor cidden yaptıklarımdan. her şeyin üstüme gelmesinden kaçma halindeyim. gelmeyin lan!! haha gelemezsiniz zaten. zaten bir bar filozofunun da dediği gibi; 'çok kadın hiç kadındır oğlum, yalnızlıktır sonu'
Yorumlar