MEXICO. Oaxaca state. Tehuantepec. 1985. Children playing in a courtyard.
MEXICO. Mexico City. 2003. Cotton candy being spun at the Zocalo.
Kesin bir hareket mevcut. Sevmiyordum açıkçası. Fotoğraf çekmeye kasmak falan diyordum. Yine denebilir elbette. Kuş, böcek çekmek de var işin içinde. Ama başka bir şey "hareket" unsuru. Webb'in fotoğraflarına hayran değilim fakat iyiler. Öyle seyredilir işte. Hani açıp bakın. Aklınıza kesin bir fikir, bir hikaye gelir. Daha fazlası için magnumphotos.com adresine yönlendirebilirim sizleri. İlgili olanlarınız zaten biliyorlardı da. Hani sıkıldınız ya, ne yapsam diyecek oldunuz. Buraya girip fotoğraf bakın. Hatta merak edin. Başka neler çekmiş bu adamlar deyi verin. Bence demelisiniz. Göz zevkiniz artsın. Artacaktır. Sevmeme ihtimaliniz de var ama başka gözle bakın fotoğraflara. O zaman tat alacaksınızdır. Dedik ya çiçek, böcek çekmek var bir de. O başka. Ben de yapıyorum. Ne zevksizim. Yapmamak gerek. Çok fazla bakmam, çok fazla çekmem gerek. Siz fotoğraf meraklısı insanlar. Bunu yapın. Amatörlüğün ötesine geçebilmenin tek koşulu bu bence. Daha çok fotoğraf izlemek, daha çok berbat fotoğraf çekmek. Makinenize hakim olun ayrıca. Varsa etrafınızda az da olsa güvenip fikrini alabileceğiniz birileri bırakmayın peşlerini. Hani ben yaptım mı? Hayır. Ama yolu öğrendim. Size de bunu tavsiye ediyorum. Hiç yoktan fotoğraf sever oldum. Saçma gelmiyor değil. Ama tadı başka.
Bir de bu adamlarla aşık atmak zor. Mesela bu adamlar deprem olunca anında oraya koşuyorlar. Öle adamlar. Paraları olmasa bile ceplerinde, otostop ile giderler yine de giderler ama. Tırın içine atlarlar giderler. Öyle adamlar. Yani bakınca akıl kârı bir iş değil fotoğraf. Ama tutku meselesi. Tutuluyorum her an daha fazla. Ama tembellik ediyorum. Üzücü. Neyse şimdilik yolu bileyim. İleride yola çıkarım.
Yorumlar