İleride bahsi geçer mi bilmem ama an itibariyle söylemem gerekir ki, anket işini bıraktım. Artık boynumda "saha araştırmacısı" yazan bir kağıtla şehrin çeşitli sokaklarını arşınlamayacağım. Sağlam sinirleriniz, hırsınız varsa yapılabilecek bir iş. Fakat benim gibi "ben ne yapıyorum?" sorusunu sorup duruyorsanız kendinize tıkanıp kalırsınız. Her gün işe bırakmayı düşünerek, işten nefret ederek gidersiniz. Hiçbir faydası olmayan, sonunda sadece insanların fikirlerini alıyorum yalanlarıyla kendinizi kandırdığınız bir işten öteye geçmiyor. Belki kariyer planlarınız varsa benim gibi iyi bir şirkete kapak atmışsanız bırakmayın elbette, ama "yok hacı" çekilmez.
Yine de şanslıyım. İyi insanlar tanıdım. Yeri geldi çok iyi vakit geçirdim. Sohbet ettim. Ama bir yandan da moronlaşmaya başladığımı hissediyordum. Para kazanmak gibi dertlerim olmadığından iş beni pek de içine çekemedi doğrusu. Elbette para kazanmayı istiyorum fakat gözümü para bürümedi daha. Ya da dolarlar fışkırmıyor. Patron olacak adam da değilim. Ama kalsaydım bu işi iyi bir şekilde yapabileceğimi biliyorum. İyi bir deneyim oldu. Bir çok şey öğrendim. Anket yapmayı, kimlerle anket yapabilirimin püf noktalarını öğrendim. Bir çok farklı insan tanıdım. Sonuçta son anketimi 15.12.2011 itibariyle saat 16.28 itibariyle bir tuvalet işletmecisiyle yaparak bu işi bitirdim. Evet, muhteşem bir son. Her şeyi bitirdim ve üzerine sifonu çektim. Bundan sonra anket yapmam da demiyorum bu arada. Sadece pazar araştırmalarına katılmam. Katılamam. İyi bir süpervizör olabilir, iyi de para kazanabilirdim ama nereye gideceğimi hayal edemiyordum. Hala da edemiyorum. Her ne kadar 29 nisan günü 5.5 aylık iş süremi doldurduğumda ne olacağını merak etsem de, işteki pozisyonum ne olacak sorusu kafamda dönse de, benden bu kadar. Yarın iş yüzünden gidemeyeceğim voleybol maçına gideceğim. Sonra akşamında Barış'ın Fransa'dan getirdiği viskiyi içeceğim. Bir süre iş falan düşünmeyeceğim. Arada Bomonti'ye uğrayacağım. İşsiz ama özgür bir insan olarak mutlu olacağım bir süre. Yani dediğim gibi hırslarınız, kariyer planlarınız varsa yapabilirsiniz. Çok yapmayın yine de. Yarın yine erkenden kalkıp şirkete gideceğim sanırım son kez. Bu sefer huzurla gideceğim ama istifa dilekçemi vermek üzere. Hem bir süre Radyo Zımbırtı ile ilgilenebilirim. yani onu da bilmiyorum açıkçası. Yapsam fena olmaz. İşte olay böyle.
Yine de şanslıyım. İyi insanlar tanıdım. Yeri geldi çok iyi vakit geçirdim. Sohbet ettim. Ama bir yandan da moronlaşmaya başladığımı hissediyordum. Para kazanmak gibi dertlerim olmadığından iş beni pek de içine çekemedi doğrusu. Elbette para kazanmayı istiyorum fakat gözümü para bürümedi daha. Ya da dolarlar fışkırmıyor. Patron olacak adam da değilim. Ama kalsaydım bu işi iyi bir şekilde yapabileceğimi biliyorum. İyi bir deneyim oldu. Bir çok şey öğrendim. Anket yapmayı, kimlerle anket yapabilirimin püf noktalarını öğrendim. Bir çok farklı insan tanıdım. Sonuçta son anketimi 15.12.2011 itibariyle saat 16.28 itibariyle bir tuvalet işletmecisiyle yaparak bu işi bitirdim. Evet, muhteşem bir son. Her şeyi bitirdim ve üzerine sifonu çektim. Bundan sonra anket yapmam da demiyorum bu arada. Sadece pazar araştırmalarına katılmam. Katılamam. İyi bir süpervizör olabilir, iyi de para kazanabilirdim ama nereye gideceğimi hayal edemiyordum. Hala da edemiyorum. Her ne kadar 29 nisan günü 5.5 aylık iş süremi doldurduğumda ne olacağını merak etsem de, işteki pozisyonum ne olacak sorusu kafamda dönse de, benden bu kadar. Yarın iş yüzünden gidemeyeceğim voleybol maçına gideceğim. Sonra akşamında Barış'ın Fransa'dan getirdiği viskiyi içeceğim. Bir süre iş falan düşünmeyeceğim. Arada Bomonti'ye uğrayacağım. İşsiz ama özgür bir insan olarak mutlu olacağım bir süre. Yani dediğim gibi hırslarınız, kariyer planlarınız varsa yapabilirsiniz. Çok yapmayın yine de. Yarın yine erkenden kalkıp şirkete gideceğim sanırım son kez. Bu sefer huzurla gideceğim ama istifa dilekçemi vermek üzere. Hem bir süre Radyo Zımbırtı ile ilgilenebilirim. yani onu da bilmiyorum açıkçası. Yapsam fena olmaz. İşte olay böyle.
Yorumlar